13 grudnia 1981 roku generał jaruzelski ogłosił wprowadzenie Stanu Wojennego w Polsce. Czyn ten był bezprawnym, komunistycznym aktem przemocy wobec narodu polskiego. Tego dnia zaczęły się masowe aresztowania i internowania działaczy niepodległościowego podziemia, na ulicach pojawiły się patrole wojska i milicji, wyjechały czołgi, wprowadzono godzinę milicyjną, a na wjazdach do miast wystawiono patrole, które kontrolowały przepływ osób i pojazdów. Przejazd z jednego do drugiego województwa był możliwy tylko na podstawie specjalnych przepustek. W szkołach przerwano lekcje, wprowadzono zakaz zgromadzeń i wieców. Strajki zostały brutalnie spacyfikowane, na Wybrzeżu i w śląskich kopalniach doszło do użycia broni przez oddziały milicji. Symbolem krwawych wydarzeń tamtego okresu jest pacyfikacja kopalni ,,Wujek”, gdzie zginęło 9 górników, a kilkudziesięciu zostało rannych. Ile dokładnie ofiar pochłonął Stan Wojenny nie wiadomo do dzisiaj. Należy pamiętać, że żaden z przywódców komunistycznych bandytów, którzy wydawali rozkazy, nigdy nie zostali osądzeni i skazani.
Tradycyjnie od kilku lat jako Bydgoscy Patrioci organizujemy uroczystości poświęcone Ofiarom Stanu Wojennego. Spotykamy się tuż przed północą 12 grudnia na ul. Stary Port. To tam miała swoją siedzibę bydgoska “SOLIDARNOŚĆ” by upamiętnić wydarzenia z 1981r.
Uroczystości rozpoczęliśmy od prezentacji materiału filmowego z przemówieniem generała wojciech jaruzelskiego, w którym to poinformował on Polaków o wprowadzeniu Stanu Wojennego.
Następnie zebrani wysłuchali utworu “Ulice Grudnia” w wykonaniu zespołu Honor. Jako tło do tekstu piosenki wyświetlone były oryginalne materiały filmowe z okresu stanu wojennego przedstawiający tamte wydarzenia.
Następnie z głośników popłynęły dźwięki utworu, w którym Norbert “Smoła Smoliński” jednoznacznie wskazał kim był i jak powinien być traktowany generał w okularach (“tyś co się wśliznął w święty mundur polski”).
Kolejnym punktem programu było wspólne odśpiewanie utworu jakże ważnego dla każdego Polaka a mianowicie pieśni “Ojczyzno Ma”. Tekst utworu został wyświetlony na ścianie budynku co pozwoliło na godne jego wykonanie.
Kiedy zamilkły ostatnie dźwięki nastał kulminacyjny punkt uroczystości… grupa protestujących zaczęła wznosić okrzyki przeciwko “władzy ludowej”. Z megafonu rozległ się komunikat Milicji Obywatelskiej, nakazujący rozejście się demonstrantów, poleciały w górę ulotki. Do akcji wkroczył szwadron ZOMO, powolnym krokiem przy dźwięku uderzeń gumowych pał o tarcze i kolejnych komunikatów wzywających do rozejścia się zbliżał się do protestantów. Tym razem nie zamierzali oni zaprzestać swojego protestu rozemocjonowany tłum wykrzykiwał coraz to nowe hasła zaczynając od “Solidarność” a kończąc na “MO Gestapo”… konfrontacja była nieunikniona. W obłokach ścielącego się dymu i gazu rozświetlanych stroboskopami i niebieskim światłem milicyjnego koguta rozpoczęła się regularna bitwa, co raz to zmieniała się sytuacja, ZOMO zepchnęło protestujących w głąb ulicy, by za chwilę demonstranci zaatakowali ze zdwojoną siła milicjantów. Doszło do próby zatrzymania prowodyrów zajść, jedną z tych osób była notowana już znana aktywistka opozycyjna Ewa K. Niestety zatrzymaną odbili pozostali uczestnicy tego protestu… tak zakończyła się krótka inscenizacja wydarzeń, jakich wiele miało miejsce w tamtym czasie..
Wspominając tamte wydarzenia nie sposób nie pochylić się nad ofiarami masakry w Kopalni Wujek… to tam z ręki ZOMO zginęło 9 górników i to właśnie dla nich i ich kolegów rannym podczas tej pacyfikacji z głośników popłynęły słowa piosenki “Idą Pancry na Wujek” w wykonaniu Norberta “Smoły” Smolińskiego.
Uroczystości powoli dobiegały końca, w imieniu wszystkich zebranych przedstawiciele Bydgoskich Patriotów zapalili pod pamiątkową tablicą światełka pamięci dla wszystkich tych, którzy przeciwstawili się komunistycznym bandytom.
Ostatnim akordem obchodów zorganizowanych przez Bydgoskich Patriotów było wspólne odśpiewanie Hymnu Państwowego.
Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy poświęcili swój czas i przybyli w nocy na uroczystości, dając świadectwo swojej pamięci o tamtych wydarzeniach i ich uczestnikach.
PRECZ Z KOMUNĄ!
BP.