Materiał udostępniony za zgodą Autora Moje Dni z Żołnierzami Wyklętymi. Dziękujemy!
Dzień DCCXLIII (743): Władysław Majtyka ps. „Biały”, „Dyl”, „Sierżant”
Nasz Bohater urodził się 11.11.1913 roku w Rzeszotarach, pow. Kraków. Był synem Wojciecha i Marii z domu Zając.
Do 1939 był podoficerem zawodowym Wojska Polskiego. W czasie okupacji od 1943 roku przebywał w obozie dla jeńców w Oranienburgu.
Od 1945 służył w komunistycznym wojsku. W październiku 1945 opuścił jego szeregi wraz z bronią. Wstąpił do Armii Krajowej Obwodu Kraków pod przybranym nazwiskiem Jan Janik. Na polecenie komendanta obwodu ps. „Stalowy”, w styczniu 1946 przybył do gminy Książki [obecnie: województwo kujawsko-pomorskie, powiat wąbrzeski]. Wtedy znalazł się w oddziale „Obrona Kraju”, dowodzonym początkowo przez Franciszka Warczaka ps. „Ryś”, a następnie Henryka Siwonia ps. „Ruczaj”. Do końca nie ma dowodów na przynależność oddziału do szerszych struktur. W różnych źródłach podaje się, że oddział był poakowski, ale także odnajdujemy ślady związane z NSZ. Oddział działał w latach 1945-1946 na terenie powiatów: wąbrzeskiego, grudziądzkiego, brodnickiego, toruńskiego. Głównym celem była ochrona miejscowej ludności przed: działaniami Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego (UBP); współpracownikami bezpieki oraz aktywistami komunistycznej PPR. Władysław pełnił funkcję zastępcy komendanta placówki. Od pewnego momentu zaczął też pełnić funkcję komendanta Sekcji Specjalnej „Ho-la” w Konojadach, która ochraniała sztab „Ruczaja”. Zadaniem Sekcji Specjalnej „Ho-la” było „angażowanie członków PSL-u, których odpowiednio przygotowywano do wyborów”. Sekcja miała też “gnębić członków PPR, jako swych największych wrogów”.
Po śmierci “Ruczaja” 06.06.1946 roku ( w jednym ze źródeł 06.04) , w obławie zorganizowanej przez Milicję Obywatelską (MO) i Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa Publicznego ( PUBP), nasz Bohater objął dowództwo nad kilkuosobową placówką „Odwet” w Książkach. Według zarzutów komunistycznego sądu “Biały” brał udział w ataku na oddział KBW i w różnych akcjach rekwizycyjnych.
Został aresztowany przez PUBP w Wąbrzeźnie w dniu 15.07.1946 roku, podczas zasadzki urządzonej w gospodarstwie we wsi Jaworze w gminie Książki. Postanowieniem Wojskowej Prokuratury Rejonowej w Bydgoszczy z 24.07.1946 został tymczasowo aresztowany. Postanowieniem oficera śledczego PUBP w Wąbrzeźnie z 29.07.1946 pociągnięty do odpowiedzialności karnej. Dochodzenie przeciwko niemu zostało zamknięte postanowieniem z 30.07.1946.
Władysław Majtyka został skazany 05.08.1946 roku na karę śmierci przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Bydgoszczy, na sesji wyjazdowej w Wąbrzeźnie. Tradycyjnie też orzeczono utratę praw publicznych i obywatelskich i praw honorowych na zawsze. Skład sądu to: przewodniczący – Wiercioch Ryszard, ławnicy – Lubiński Juliusz, Waldhaus Alojzy, prokurator – Sikorski Józef (WPR Bydgoszcz).
Naszego Bohatera czerwona zaraza zamordowała 13.08.1946 roku w Toruniu.
IPN próbuje odnaleźć szczątki “Białego”.
Warto też oddać głos wnuczce siostry naszego Bohatera:
“Ogólnie losy Wujka były do niedawna w ogóle przez nas nieznane. Z rzadkich opowiadań babci wiedzieliśmy tylko, że był jej ukochanym bratem, który za swą działalność został zamordowany, ale gdzie i kiedy, tego nie wiedzieliśmy. Babcia do końca swojego życia miała go w pamięci. Z tego co wiemy, Wujek miał też żonę i malutkie dziecko.”
Cześć i Chwała Bohaterom !!!
Adnotacja Autora: Źródła różne IPN
zdjęcie: archiwum rodzinne
zdjęcie: archiwum rodzinne